我师叔是林正英最新章节：
云飘瑗正在厨房里热火朝的准备着中午的饭菜，有条不紊的择着菜叶，还哼着不知名的戏曲，心情很是雀跃
”老道忽然冷笑说道，语气竟是十分凝重
到门大厅后，一个洋鬼子老者，冰冰有礼问杨毅云道：“请问是杨先生么？”
只不过按照三人的意思，在来得路上，二师兄有意将飞舟的速度放缓，一路上慢悠悠前来……
凭着她的直觉，这个“仙女妹妹”应该不是这里的专职服务员
同时老K的手指也因为不停晃动产生了惯性，而令他无法理解的是，飞镰落点刚好就是他下一次摆动的途径！
汉普顿再次高高举起了右手，得到了陆恪的眼神示意之后，马上回答到，“红色69铁
而且，他还能借助大地的震动，依稀感应到了无生弥勒佛的位置
若不是飘雪城主一口叫出了天龙古佛的名字，那两个秃驴，不可能被飘雪城主忽悠住
半空的蓝光一卷，忽的尽数消失，一个蓝色人影缓缓从天而降，落在祭坛之上，庞大无比的威压也收敛了起来
我师叔是林正英解读：
yún piāo yuàn zhèng zài chú fáng lǐ rè huǒ cháo de zhǔn bèi zhe zhōng wǔ de fàn cài ， yǒu tiáo bù wěn de zé zhe cài yè ， hái hēng zhe bù zhī míng de xì qǔ ， xīn qíng hěn shì què yuè
” lǎo dào hū rán lěng xiào shuō dào ， yǔ qì jìng shì shí fēn níng zhòng
dào mén dà tīng hòu ， yí gè yáng guǐ zi lǎo zhě ， bīng bīng yǒu lǐ wèn yáng yì yún dào ：“ qǐng wèn shì yáng xiān shēng me ？”
zhǐ bù guò àn zhào sān rén de yì sī ， zài lái de lù shàng ， èr shī xiōng yǒu yì jiāng fēi zhōu de sù dù fàng huǎn ， yī lù shàng màn yōu yōu qián lái ……
píng zhe tā de zhí jué ， zhè gè “ xiān nǚ mèi mèi ” yīng gāi bú shì zhè lǐ de zhuān zhí fú wù yuán
tóng shí lǎo K de shǒu zhǐ yě yīn wèi bù tíng huàng dòng chǎn shēng le guàn xìng ， ér lìng tā wú fǎ lǐ jiě de shì ， fēi lián luò diǎn gāng hǎo jiù shì tā xià yī cì bǎi dòng de tú jìng ！
hàn pǔ dùn zài cì gāo gāo jǔ qǐ le yòu shǒu ， dé dào le lù kè de yǎn shén shì yì zhī hòu ， mǎ shàng huí dá dào ，“ hóng sè 69 tiě
ér qiě ， tā hái néng jiè zhù dà dì de zhèn dòng ， yī xī gǎn yìng dào le wú shēng mí lè fó de wèi zhì
ruò bú shì piāo xuě chéng zhǔ yī kǒu jiào chū le tiān lóng gǔ fú de míng zì ， nà liǎng gè tū lǘ ， bù kě néng bèi piāo xuě chéng zhǔ hū yōu zhù
bàn kōng de lán guāng yī juàn ， hū de jìn shù xiāo shī ， yí gè lán sè rén yǐng huǎn huǎn cóng tiān ér jiàng ， luò zài jì tán zhī shàng ， páng dà wú bǐ de wēi yā yě shōu liǎn le qǐ lái
