唐残
唐残最新章节：
陆恪正在离开的脚步停顿了下来，看着泪流满面、分崩离析的阿尔东，却不知道自己还能够说什么
它的身上挂着一堆丑陋的肥肉，毛发虽然旺盛，可却十分杂乱，火红之中，夹杂着一些白色斑点
随即对着酒仙老头深深鞠躬道：“多谢大长老，赵楠告退
小浪这一波没能偷掉雅典娜，关键误判了两点
不仅人长得漂亮，文化水平还很高啊，这样的美女，我喜欢！”
滕远石对凡天的偷袭，不仅没能将凡天推下悬崖——
来到了云雾山下的一座小城内，杨云帆看到，几位神王强者，正匆匆离开云雾山，朝着结界之外而去
紫色晶球顿时紫光大放，一道道手臂粗细的紫色电弧浮现而出，发出闷雷般的轰鸣
杨毅云听后也有些老脸发红，算起来当年还真是他连累了老孟头
“也不知道未来会不会过来，她要在就好了
唐残解读：
lù kè zhèng zài lí kāi de jiǎo bù tíng dùn le xià lái ， kàn zhe lèi liú mǎn miàn 、 fēn bēng lí xī de ā ěr dōng ， què bù zhī dào zì jǐ hái néng gòu shuō shén me
tā de shēn shàng guà zhe yī duī chǒu lòu de féi ròu ， máo fà suī rán wàng shèng ， kě què shí fēn zá luàn ， huǒ hóng zhī zhōng ， jiā zá zhe yī xiē bái sè bān diǎn
suí jí duì zhe jiǔ xiān lǎo tóu shēn shēn jū gōng dào ：“ duō xiè dà zhǎng lǎo ， zhào nán gào tuì
xiǎo làng zhè yī bō méi néng tōu diào yǎ diǎn nà ， guān jiàn wù pàn le liǎng diǎn
bù jǐn rén zhǎng dé piào liàng ， wén huà shuǐ píng hái hěn gāo a ， zhè yàng de měi nǚ ， wǒ xǐ huān ！”
téng yuǎn shí duì fán tiān de tōu xí ， bù jǐn méi néng jiāng fán tiān tuī xià xuán yá ——
lái dào le yún wù shān xià de yī zuò xiǎo chéng nèi ， yáng yún fān kàn dào ， jǐ wèi shén wáng qiáng zhě ， zhèng cōng cōng lí kāi yún wù shān ， cháo zhe jié jiè zhī wài ér qù
zǐ sè jīng qiú dùn shí zǐ guāng dà fàng ， yī dào dào shǒu bì cū xì de zǐ sè diàn hú fú xiàn ér chū ， fā chū mēn léi bān de hōng míng
yáng yì yún tīng hòu yě yǒu xiē lǎo liǎn fā hóng ， suàn qǐ lái dāng nián hái zhēn shì tā lián lěi le lǎo mèng tóu
“ yě bù zhī dào wèi lái huì bú huì guò lái ， tā yào zài jiù hǎo le
